“Të gjithë trupat janë me vlerë... pavarësisht masës, ngjyrës apo aftësive të tyre”: Shkrimtarja që gjen vetëpranim duke shkruar libra për fëmijët

Mësova që fëmijë se nuk duhet të isha ‘moti’ – që në hindishte/urdu do të thotë ‘e shëndoshë’. Kur mbarova shkollën e mesme, halla ime na erdhi për vizitë nga India dhe i pëshpëriti mamasë sime diçka “yeh tho moti ho gayi” – “kjo qenka shëndoshur pak” – sepse kisha shtuar 7 kg gjatë katër viteve të fundit. Për vitet që pasuan, i pyesja me ankth prindërit dhe të afërmit e mi “main moti lag rahi hoon?” – “a dukem e shëndoshë?”.

Jam përpjekur që të mos e bëj më këtë pyetje që prej momentit që u bëra nënë. Nuk dua që fëmijët e mi të më dëgjojnë teksa dyshoj për veten dhe trupin tim – i njëjti trup nga i cili ata kanë lindur. Nuk dua që ata të mendojnë se ‘e shëndoshë’ do të thotë ‘e keqe’, ‘e pashëndetshme’, ‘jotërheqëse’ ose çdo mesazh tjetër negativ të etiketuar nga kultura jonë. Fillova ta kundërshtoj këtë rrëfim brenda vetes, duke lexuar influencuesit e ideve pozitive për trupin dhe të shëndoshën si Sonya Renee Taylor, Virgie Tovar, Katie Sturino, Meg Boggs, dhe praktikantja e jogës Jessamyn Stanley. Kam mësuar shumë, duke studiuar lirinë nga e të qenit e shëndoshë, përfshirë edhe fakte se fobia nga shëndoshja ka të bëjë shumë me lëvizjet kundër njerëzve me ngjyrë dhe supremacia e bardhë.

Një mënyrë tjetër se si përpiqem për të dashuruar dhe pranuar veten time është duke shkruar libra për fëmijë. Libri im i parë, Laxmi’s Mooch, i cili u publikua në mars të vitit 2021, flet për një vajzë të vogël indiano-amerikane e cila pranon daljen e mustaqeve të para. Si një vajzë leshatore nga Azia jugore e rritur në SHBA, më tallnin për pushin dhe ndihesha jotërheqëse për shkak të qimeve në trup. Kur shkrova librin tim të fundit me figura, I Love My Body Because, së bashku me mikeshën time të vjetër dhe fotografen e femrave me të brendshme, Nomi Ellenson, më bëri të marr në konsideratë ankthet dhe frikën për trupin tim me të cilat akoma përballem. Mendova se si mund t’i mësoja dy fëmijët e mi se të gjithë trupat kanë vlerë, të gjithë trupat janë të mirë. Pavarësisht masës, ngjyrës ose aftësisë së tyre. Këto janë mesazhe të cilat do të doja t’i kisha dëgjuar gjatë fëmijërisë, dhe shpresoj që fëmijët (dhe të rriturit) sot t’i integrojnë ato në rrugëtimin e tyre drejt lumturisë dhe dashurisë për veten.

Shelly Anand është avokate për të drejtën civile dhe të drejtat e njeriut që lufton për emigrantët dhe punëtorët nga komunitetet e margjinalizuara, dhe autore e librave për fëmijë

Read More

Douglas Stuart On The Powerful Images That Inspired Shuggie Bain 

This One Thing... Edward Enninful: A Visible Man

“Isn’t Writing Supposed To Be Harder Than This?” – Curtis Sittenfeld On Having Fun With Her New Novel